Roparun

Niet alleen Winy deed mee met de Roparun, ook Anita. Zie hieronder haar eigen verslag!
Zaterdag ochtend was het zover, met de Thalys naar Parijs waar wij met het hele MS team van start
gingen om 16.56 uur. En wat is er mooier om ook echt als eerste te starten! Ik was de gelukkige!
Vol spanning stond ik klaar, dansend en zingend totdat het startschot werd gegeven.
Daar gingen we het grote avontuur in. Ondanks het warme weer was het goed te lopen (jullie weten dat ik het altijd koud heb) Daar heb ik nu geen moment last van gehad. Heerlijk! Er waren vele mooie momenten. Door berg en dal hebben we mooie plaatjes kunnen schieten van de landschappen, dorpjes en mensen. In bepaalde plaatsen was het net Carnaval, wat een ervaring om daar doorheen te lopen. Met je handen in de lucht en met hi five in het publiek kreeg je weer een boost om het vol te houden. Ook een moment langs een ziekenhuis was indrukwekkend. Een ziekenhuis waar een deel van het geld naartoe gaat lag op de route. Alle zieke mensen die buiten konden, hadden zich buiten aan de kant opgesteld en met veel applaus loop je langs de mensen waar je het voor doet. Een kippenvel moment met heel veel energie! In de tweede nacht kwam het mannetje met de hamer langs. Ojee, hoe komen we daar doorheen? De vermoeidheid slaat toe en mijn lichaam wil niet meer. Ik wist niet dat je zoveel spierpijn kunt hebben. Weer een ervaring rijker. Met de woorden “succes”, “je kunt het” en “goed gedaan” van je teamgenoten loop je door de laatste kilometers van de nacht. Na een korte pauze gingen we de laatste uurtjes in richting Rotterdam. Dat was genieten! Mooi weer en zoveel mensen aan de kant die gillend met applaus je prestatie toejuichen. Hierdoor kregen we allemaal vleugels! Vol adrenaline loop je door je spierpijn heen en geniet je van alle momenten die voorbij komen. En dan het moment dat je aan komt. De finish! Na een zware tocht, moe en voldaan staan daar je dierbare met spandoeken. Een emotioneel moment dat de nodige tranen bracht. Alles bij elkaar een ervaring om nooit te vergeten!
Lieve groet,
Anita

Reacties

1. Gerard
   
   30 mei 2012 om 22:13

   Geweldig Anita, wat een prestatie, we zijn trots op je!!!!

2. Henk-Leijten
   
   1 juni 2012 om 19:42

   Je bent een kanjer Anita.
   prachtig en knap.

3. henny julien
   
   8 juni 2012 om 18:19

   prachtig, super ,en een mooie ervaring rijker.Proficiat Anita

Reageren